جنیفر لوپز از جاه طلبی های خلاقانه می گوید!
جنیفر لوپز مدتهاست که یکی از تأثیرگذارترین چهرههای سرگرمی است، یک مجری با استعداد چندگانه که کارش شامل موسیقی، فیلم، تلویزیون و تجارت میشود.
در ۵۶ سالگی، او بارها انتظارات را نادیده گرفته و به موفقیتهای چشمگیری دست یافته است، اما حتی او نیز اذعان میکند که هنوز اهداف خلاقانهای وجود دارد که مشتاق انجام آنها است و از جمله آنها، حضور بیشتر در پشت دوربین است.
لوپز اخیراً در مصاحبهای با The Envelope در LA Times در مورد جاهطلبیهای خود صحبت کرد و فاش کرد که اگرچه در حرفه خود به موفقیتهای زیادی دست یافته است، کارگردانی و نویسندگی همچنان رویاهایی هستند که میخواهد دنبال کند. او در مورد تمایل دیگران برای تلاش برای تعریف آنچه او میتواند یا نمیتواند انجام دهد، تأمل کرد.
او گفت: «همه همیشه سعی میکنند به شما بگویند: ‘تو فقط میتوانی این کار را انجام دهی’ یا ‘تو فقط میتوانی آن کار را انجام دهی’.» لوپز مصمم است مسیر خودش را ترسیم کند و تأکید میکند که هیچ کس دیگری نمیتواند محدودیتهای او را تعیین کند.
این تمایل به رهایی از محدودیتها همچنین با احساس عمیقتری که لوپز در طول زندگیاش تجربه کرده است، پیوند میخورد: سوءتفاهم. با وجود دههها حضور در کانون توجه، او درک عمومی از خود را متناقض و گاهی ناامیدکننده توصیف کرد.
او توضیح داد: «سخت است زیرا به خودتان میگویید: ‘این افراد مرا درک نمیکنند. آنها مرا نمیبینند. آنها مرا درک نمیکنند’». او افزود، حس هویت او همیشه به دلیل ارزشهای القا شده توسط والدینش، که به او آموختهاند که منطقی بماند و به تواناییهای خود اعتماد کند، قوی مانده است.
لوپز همچنین توضیح داد که چگونه با بررسی و سر و صدای مداوم زندگی عمومی کنار میآید. او در عوض بر حس موفقیت و صداقت خود تمرکز میکند و روزهای خود را با مهربان، سختکوش و والدین خوبی بودن میسنجد.
او گفت: «باید جلوی سر و صدا را میگرفتم تا بتوانم شبها سرم را روی بالش بگذارم و بگویم: ‘امروز خوب کار کردم. آدم خوبی بودم. با مردم مهربان بودم. خیلی سخت کار کردم. من مادر خوبی هستم.’»
پشت دوربین
لوپز اولین بار در سال ۲۰۱۸ کارگردانی را تجربه کرد و سکان هدایت موزیک ویدیوی «بیحد و مرز» را به دست گرفت که دخترش، امه ماریبل مونیز، در آن نقش اصلی را بازی میکرد.
در حالی که این اولین تجربه کارگردانی او بود، لوپز اذعان میکند که تمرکزش کاملاً روی اجرای امه بوده است. او به یاد میآورد: «او خیلی شگفتانگیز بود و من خیلی افتخار میکردم. فراموش کرده بودم که دارم اولین ویدیویم را کارگردانی میکنم؛ همه چیز درباره او بود.»
لوپز با نگاه به آینده، خود را در حال گسترش ردپای خلاقانهاش میبیند. فراتر از اجرا، او قصد دارد پروژههایی را بپذیرد که به او اجازه میدهد از طریق کارگردانی و نویسندگی داستان بگوید.
سفر او نمایانگر هنرمندی است که از دنبال کردن چالشهای جدید و به چالش کشیدن انتظارات نمیترسد و نشان میدهد که حتی پس از دههها موفقیت، همیشه جایی برای رشد و کشف جاهطلبیهای دستنخورده وجود دارد.
