عصر یکشنبه هشتاد و یکمین دوره گلدن گلوب در ایالات متحده برگزار شد. باربی و اوپنهایمر برای جوایز اصلی در چیزی که قرار بود مقدمه اسکار باشد با هم رقابت کردند و شکی نیست که دومی برنده آن شب بود.

اوپنهایمر برنده بهترین درام، بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (رابرت داونی جونیور)، بهترین موسیقی (لودویگ گورانسون)، بهترین کارگردانی (کریستوفر نولان) و بهترین بازیگر نقش اول مرد شد که به کیلین مورفی تحسین شده رسید.

این بازیگر که در این فیلم نقش سازنده بمب اتمی را بازی می کند، در هتل بورلی هیلتون در لس آنجلس روی صحنه رفت تا جایزه خود را دریافت کند و سخنرانی سنتی برنده را انجام دهد.

با این حال، این یکی یک جزئیات عجیب و غریب کوچک داشت و آن این است که توانست از فیلتر سانسور ایجاد شده توسط پخش کننده عبور کند. او گفت: “من خوش شانس ترین مرد زندگی هستم.” زمانی که مراسم دیگر به صورت زنده پخش نشد، این عبارت از سخنرانی مورفی حذف شد.

این بازیگر همچنین می خواست از اهمیت و نقش کارگردان کریستوفر نولان تمجید کند و کارگردان بریتانیایی را «استاد» توصیف کرد. او می‌ گوید: «اولین باری که پا به مجموعه نولان گذاشتم، می‌ دانستم که متفاوت است.

می‌ توانستم از روی سخت‌ گیری، سطح تمرکز، میزان فداکاری و کمبود کامل گزینه‌ های صندلی برای بازیگران بفهمم که در دستان یک کارگردان بینا، یک استاد هستم.»

در نهایت، مورفی می خواست قدردانی خود را به همبازی هایش نشان دهد، پس از اینکه فیلم به او کمک کرد اولین گلدن گلوب خود را بدست آورد. وی افزود: یکی از زیباترین و آسیب پذیرترین چیزهای بازیگر بودن این است که به تنهایی نمی توانی این کار را انجام دهی.

“ما باورنکردنی ترین بازیگران این فیلم را داشتیم. جادویی بود، برخی از آنها امروز اینجا هستند. ممنون که مرا در این فیلم نگه داشتید و حمایتم کردید.”